- mühəndisi
- прил. инженерный. Mühəndisi tikinti инженерное сооружение, mühəndisi hidrologiya инженерная гидрология, mühəndisi geologiya инженерная геология
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
mühəndis — is. <ər.> Texnikanın hər hansı sahəsində ali təhsil almış mütəxəssis. Neft mühəndisi. Hərbi mühəndis. Mühəndis mexanik. Mühəndis energetik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diplum — <fr. əsli yun.> 1. Ali və ya xüsusi orta məktəb qurtarmaq, habelə bir ad və ya elmi dərəcə almaq haqqında şəhadətnamə. Ali məktəb diplomu. Elmlər namizədi diplomu. – Nəriman inşaat mühəndisi diplomunu alan günün sabahı Kərim bəy yaxın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
doğru — 1. sif. 1. Düzgün, düz, haqq. Doğru yol. Doğru sözə nə demək olar. – Yar yanında günahkaram; Doğru sözüm yalan oldu. A. Ə.. Bar verməz əkdiklərin, doğru sözümdür, inan; Qatmasan bu torpağa öz alnının tərini. S. Rüst.. Daha doğrusu – həqiqətdə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inşaat — is. <ər. «inşa» söz. cəmi> Tikinti, tikinti işləri. İnşaat materialı. İnşaat mühəndisi. İnşaat idarələri. – <Rüstəm kişi:> . . Dağılışın hərə öz işinə. Biz də elə yaxındakı inşaatdan başlayaq, mədəniyyət evi tikirik. M. İ.. İnşaat… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mədən — is. <ər.> 1. Yer altından çıxarılan faydalı qazıntı (metal külçəsi, mineral və s.). Mədən çıxarmaq. Yeraltı mədənlər. Mədən suları (tərkibində minerallar olan müalicə suları). 2. Faydalı qazıntılar, neft və s. çıxarılan yer. Qızıl mədəni. – … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nişan — is. <fars.> 1. Əsər, əlamət, iz. Vidadi xəstəni gəl indi tanı; Hanı o sən görən şəklü nişanı? M. V. V.. Amma sənin itəcəkdir ad sanın; Qalmayacaq yer üzündə nişanın. A. S.. Coşqun irmaq kənarında; Nə qızlardan bir nişan var; Nə oğlanlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nərd — is. <ər.> 24 xanası olan iki çərçivəli taxtadan, 30 daşdan və iki zərdən ibarət oyun aləti. // Həmin alətlə oynanılan oyun. Axşamçağı nərd oynamağa yanıma gəlmiş dostum içəri gircək yenə də köhnə adəti üzrə ikinci mühəndisi tərif eləməyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeybət — is. <ər.> 1. Birinin (özü olmadığı halda) haqqında danışma, yaxud əleyhinə söz söyləmə, dalınca danışma. Məcalı qeybətə olmaz o kəs ki, əhli sənətdir. S. Ə. Ş.. Gecəgündüz işi qeybət o cahil qızların, Möcüz! Əgər vaiz qoya məşğul olarlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti